keyboard_tab Digital Market Act 2022/1925 PL
BG CS DA DE EL EN ES ET FI FR GA HR HU IT LV LT MT NL PL PT RO SK SL SV print pdf
- 1 Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania
- 1 Artykuł 22 Uprawnienie do odbierania wyjaśnień i przyjmowania oświadczeń
- 1 Artykuł 23 Uprawnienia do przeprowadzania kontroli
- 1 Artykuł 46 Przepisy wykonawcze
ROZDZIAŁ I
PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE
ROZDZIAŁ II
STRAŻNICY DOSTĘPU
ROZDZIAŁ III
PRAKTYKI STRAŻNIKÓW DOSTĘPU, KTÓRE OGRANICZAJĄ KONTESTOWALNOŚĆ LUB SĄ NIEUCZCIWE
ROZDZIAŁ IV
BADANIE RYNKU
ROZDZIAŁ V
UPRAWNIENIA W ZAKRESIE PROWADZENIA BADAŃ ORAZ EGZEKWOWANIA I MONITOROWANIA
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
- strażnik dostępu
- podstawowa usługa platformowa
- usługa społeczeństwa informacyjnego
- sektor cyfrowy
- usługi pośrednictwa internetowego
- wyszukiwarka internetowa
- internetowy serwis społecznościowy
- usługa platformy udostępniania wideo
- usługa łączności interpersonalnej niewykorzystująca numerów
- system operacyjny
- przeglądarka internetowa
- wirtualny asystent
- usługa przetwarzania w chmurze
- sklepy z aplikacjami
- aplikacja
- usługa płatnicza
- usługa techniczna wspierająca usługi płatnicze
- system płatności za zakupy wewnątrz aplikacji
- usługa identyfikacyjna
- użytkownik końcowy
- użytkownik biznesowy
- plasowanie
- wyniki wyszukiwania
- dane
- dane osobowe
- dane nieosobowe
- przedsiębiorstwo
- kontrola
- interoperacyjność
- obrót
- profilowanie
- zgoda
- sąd krajowy
- Aktywni użytkownicy końcowi
- unikalnych użytkowników
- użytkowników końcowych aktywnych miesięcznie
- Aktywni użytkownicy biznesowi
- unikalnych użytkowników
- w art 20
- kontroli 16
- mowa 15
- przez 15
- ust 14
- się 14
- komisja 13
- niniejszego 13
- oraz 12
- przedsiębiorstw 12
- podstawie 11
- art 11
- dostępu 10
- reguł 10
- rozporządzenia 10
- i przepisów 9
- przedsiębiorstwa 9
- o których 9
- wyjaśnień 9
- państwa 9
- członkowskiego 8
- egzekwowanie 8
- organu 7
- artykułu 7
- dotyczących 7
- może 7
- być 7
- organ 7
- krajowy 7
- komisję 7
- środków 7
- terytorium 6
- którego 6
- ustaleń 6
- zgodnie 6
- szczegółów 6
- komisji 6
- formy 6
- treści 6
- i innych 6
- mogą 6
- właściwy 5
- łączności 5
- kontrola 5
- w ust 5
- wszelkich 5
- właściwego 5
- praktycznych 5
- odpowiedzialny 5
- przeprowadzona 5
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Celem niniejszego rozporządzenia jest przyczynienie się do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez ustanowienie zharmonizowanych przepisów służących zapewnieniu wszystkim przedsiębiorstwom kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym w całej Unii, na których działają strażnicy dostępu, z korzyścią dla użytkowników biznesowych i użytkowników końcowych.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do podstawowych usług platformowych świadczonych lub oferowanych przez strażników dostępu użytkownikom biznesowym mającym siedzibę w Unii lub użytkownikom końcowym mającym siedzibę lub miejsce pobytu w Unii, niezależnie od siedziby lub miejsca pobytu strażników dostępu i niezależnie od innych przepisów prawa mających zastosowanie do świadczenia usług.
3. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do rynków związanych z:
a) | sieciami łączności elektronicznej zdefiniowanymi w art. 2 pkt 1 dyrektywy (UE) 2018/1972; |
b) | usługami łączności elektronicznej zdefiniowanymi w art. 2 pkt 4 dyrektywy (UE) 2018/1972, z wyjątkiem usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów. |
4. W odniesieniu do usług łączności interpersonalnej, zdefiniowanych w art. 2 pkt 5 dyrektywy (UE) 2018/1972, niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień i zakresu odpowiedzialności powierzonych krajowym organom regulacyjnym i innym właściwym organom na mocy art. 61 tej dyrektywy.
5. W celu zapobieżenia fragmentacji rynku wewnętrznego państwa członkowskie nie mogą nakładać na strażników dostępu – w drodze środków ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych – dodatkowych obowiązków do celów zapewnienia kontestowalnych i uczciwych rynków. Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim nakładania na przedsiębiorstwa – w tym przedsiębiorstwa świadczące podstawowe usługi platformowe – obowiązków w odniesieniu do spraw wykraczających poza zakres stosowania niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że obowiązki te są zgodne z prawem Unii i nie wynikają z faktu posiadania przez odpowiednie przedsiębiorstwa statusu strażnika dostępu w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.
6. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 101 i 102 TFUE. Pozostaje ono również bez uszczerbku dla stosowania:
a) | krajowych reguł konkurencji zakazujących antykonkurencyjnych porozumień, decyzji związków przedsiębiorstw, praktyk uzgodnionych i nadużyć pozycji dominującej; |
b) | krajowych reguł konkurencji zakazujących innych form praktyk jednostronnych w zakresie, w jakim mają one również zastosowanie do przedsiębiorstw innych niż strażnicy dostępu lub w jakim wiążą się z nałożeniem dodatkowych obowiązków na strażników dostępu; oraz |
c) | rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (23) i przepisów krajowych dotyczących kontroli łączenia przedsiębiorstw. |
7. Organy krajowe nie mogą podejmować decyzji sprzecznych z decyzją przyjętą przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia. Komisja i państwa członkowskie ściśle współpracują i koordynują swoje działania w zakresie egzekwowania w oparciu o zasady ustanowione w art. 37 i 38.
Artykuł 22
Uprawnienie do odbierania wyjaśnień i przyjmowania oświadczeń
1. W celu wykonywania zadań wynikających z niniejszego rozporządzenia Komisja może odbierać wyjaśnienia od wszelkich osób fizycznych lub prawnych, które wyrażą zgodę na złożenie wyjaśnień, w celu zebrania informacji odnoszących się do przedmiotu badania. Komisja jest uprawniona do rejestrowania takich wyjaśnień za pomocą wszelkich środków technicznych.
2. Gdy odbieranie wyjaśnień zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu prowadzone jest w pomieszczeniach przedsiębiorstwa, Komisja informuje o tym odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego, na terytorium którego odbywa się odbieranie wyjaśnień. Na wniosek tego właściwego organu, jego urzędnicy mogą pomagać urzędnikom i innym towarzyszącym osobom upoważnionym przez Komisję do odbierania wyjaśnień.
Artykuł 23
Uprawnienia do przeprowadzania kontroli
1. W celu wykonywania zadań wynikających z niniejszego rozporządzenia Komisja może przeprowadzać wszelkie konieczne kontrole przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.
2. Urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję do przeprowadzania kontroli mają prawo:
a) | wstępu do wszelkich pomieszczeń, na teren i do środków transportu przedsiębiorstw i związków przedsiębiorstw; |
b) | sprawdzać księgi i inne rejestry związane z działalnością gospodarczą, niezależnie od nośnika, na jakim są przechowywane; |
c) | pobierać lub uzyskiwać, w dowolnej formie, kopie lub wyciągi z takich ksiąg lub rejestrów; |
d) | wymagać od przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw udzielenia dostępu do ich organizacji, działalności, systemu informatycznego, algorytmów, przetwarzania danych i praktyk biznesowych oraz przedstawienia wyjaśnień na temat tych elementów, a następnie rejestrować lub udokumentować wyjaśnienia udzielone za pomocą wszelkich środków technicznych; |
e) | pieczętować wszelkie pomieszczenia przedsiębiorstwa i księgi lub rejestry na czas i w zakresie koniecznym do przeprowadzenia kontroli; |
f) | zadawać pytania przedstawicielom lub członkom personelu przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw w celu uzyskania wyjaśnień co do faktów lub dokumentów dotyczących przedmiotu i celu kontroli oraz rejestrować za pomocą wszelkich środków technicznych odpowiedzi. |
3. Aby przeprowadzać kontrole, Komisja może zwrócić się o pomoc audytorów lub ekspertów powołanych przez Komisję na podstawie art. 26 ust. 2, a także o pomoc odpowiedzialnego za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwego organu krajowego państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być przeprowadzona kontrola.
4. Podczas kontroli Komisja, audytorzy lub eksperci przez nią powołani oraz odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być przeprowadzona kontrola, mogą zażądać od przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw udzielenia dostępu do ich organizacji, działalności, systemu informatycznego, algorytmów, przetwarzania danych i praktyk biznesowych oraz przedstawienia wyjaśnień na temat tych elementów. Komisja i audytorzy lub eksperci przez nią powołani oraz odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być przeprowadzona kontrola, mogą zadawać pytania każdemu przedstawicielowi lub członkowi personelu.
5. Urzędnicy i inne towarzyszące osoby upoważnione przez Komisję do przeprowadzenia kontroli wykonują swoje uprawnienia po okazaniu pisemnego upoważnienia zawierającego określenie przedmiotu i celu kontroli oraz pouczenie o grzywnach przewidzianych w art. 30 mających zastosowanie w przypadku gdy okazane księgi i rejestry związane z działalnością gospodarcza są niekompletne lub gdy odpowiedzi na pytania za dane zgodnie z ust. 2 i 4 niniejszego artykułu są nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem kontroli Komisja powiadomi o niej odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być przeprowadzona kontrola.
6. Przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw są zobowiązane poddać się kontroli zarządzonej decyzją Komisji. Decyzja ta określa przedmiot i cel kontroli, termin jej rozpoczęcia i pouczenie o grzywnach i okresowych karach pieniężnych przewidzianych odpowiednio w art. 30 i 31 oraz o prawie do kontroli tej decyzji przez Trybunał Sprawiedliwości.
7. Na wniosek odpowiedzialnego za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwego organu krajowego państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być przeprowadzona kontrola, lub na wniosek Komisji urzędnicy właściwego organu oraz upoważnione bądź powołane przez niego osoby aktywnie pomagają urzędnikom i innym osobom towarzyszącym upoważnionym przez Komisję. W tym celu przysługują im uprawnienia określone w ust. 2 i 4 niniejszego artykułu.
8. W przypadku gdy urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez Komisję stwierdzą, że przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw sprzeciwia się kontroli zarządzonej zgodnie z niniejszym artykułem, odpowiednie państwo członkowskie udziela im niezbędnej pomocy, zwracając się w razie potrzeby o pomoc policji lub równorzędnego organu egzekwowania prawa, w celu umożliwienia im przeprowadzenia kontroli.
9. Jeżeli zgodnie z przepisami krajowymi pomoc, o której mowa w ust. 8 niniejszego artykułu, wymaga zezwolenia organu sądowego, Komisja lub odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego lub urzędnicy upoważnieni przez te organy występują o wydanie takiego zezwolenia. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić jako o środek zapobiegawczy.
10. W przypadku gdy wystąpiono o zezwolenie, o którym mowa w ust. 9 niniejszego artykułu, krajowy organ sądowy sprawdza, czy decyzja Komisji jest autentyczna, przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmiernie uciążliwe w stosunku do przedmiotu kontroli. Badając proporcjonalność środków przymusu, krajowe organy sądowe mogą wystąpić do Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem odpowiedzialnego za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwego organu krajowego państwa członkowskiego, o szczegółowe wyjaśnienia dotyczące w szczególności podstaw, na jakich Komisja powzięła podejrzenie o naruszeniu niniejszego rozporządzenia, jak również o wyjaśnienia dotyczące wagi podejrzewanego naruszenia oraz charakteru uczestnictwa w nim danego przedsiębiorstwa. Krajowy organ sądowy nie może jednak kwestionować konieczności przeprowadzenia kontroli ani żądać udzielenia informacji zawartych w aktach Komisji. Legalność decyzji Komisji może być rozpatrywana jedynie przez Trybunał Sprawiedliwości.
Artykuł 46
Przepisy wykonawcze
1. Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe zasady w odniesieniu do:
a) | formy, treści i innych szczegółów powiadomień i przekazywanych informacji na podstawie art. 3; |
b) | formy, treści i innych szczegółów środków technicznych, które strażnicy dostępu wdrażają w celu zapewnienia zgodności z art. 5, 6 lub 7; |
c) | ustaleń operacyjnych i technicznych służących wdrożeniu interoperacyjności usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów na podstawie art. 7; |
d) | formy, treści i innych szczegółów uzasadnionego wniosku na podstawie art. 8 ust. 3; |
e) | formy, treści i innych szczegółów uzasadnionych wniosków na podstawie art. 9 i 10; |
f) | formy, treści i innych szczegółów obowiązkowych sprawozdań przedkładanych na podstawie art. 11; |
g) | metodyki i procedury dotyczące pod danego audytowi opisu technik wykorzystywanych do profilowania konsumentów, o którym to opisie mowa w art. 15 ust. 1; opracowując w tym celu projekt aktu wykonawczego, Komisja konsultuje się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych i może konsultować się z Europejską Radą Ochrony Danych, społeczeństwem obywatelskim i innymi odpowiednimi ekspertami; |
h) | formy, treści i innych szczegółów powiadomień i przekazywanych informacji na podstawie art. 14 i 15; |
i) | praktycznych ustaleń w odniesieniu do postępowań dotyczących badań rynku przeprowadzanych na podstawie art. 17, 18 i 19 oraz w odniesieniu do postępowań przeprowadzanych na podstawie art. 24, 25 i 29; |
j) | praktycznych ustaleń dotyczących wykonywania prawa do bycia wysłuchanym przewidzianego w art. 34; |
k) | praktycznych ustaleń dotyczących warunków ujawnienia przewidzianego w art. 34; |
l) | praktycznych ustaleń dotyczących współpracy i koordynacji między Komisją a organami krajowymi przewidzianych w art. 37 i 38; oraz |
m) | praktycznych ustaleń dotyczących obliczania i przedłużania terminów. |
2. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1 lit. a) – k) i lit. m) niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.
Akt wykonawczy, o którym mowa w ust. 1 lit. l) niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 50 ust. 3.
3. Przed przyjęciem aktu wykonawczego na podstawie ust. 1 Komisja publikuje jego projekt i zaprasza wszystkie zainteresowane strony do przedłożenia uwag w wyznaczonym terminie, który nie może być krótszy niż jeden miesiąc.
whereas